Meşhur 51 no.lu DVD’nin hikayesi

Blogumuzda zamanımızın elverdiği ölçüde Balyoz dışında başka davalarda belgeleyebildiğimiz sahtecilik olaylarını da aktarıyoruz.  Mehmet Çelebi olayı, OdaTV davası (1, 2) Kafes Eylem Planı (1, 2) , Kayseri davası, ve Askeri Casusluk ve Fuhuş Davası ile ilgili delil üretim örneklerini  daha evel sunmuştuk. Bu yazımızda Başbuğ’nun yargılanmasıyla tekrar gündeme gelen meşhur 51 no.lu DVD olayına geri dönmek istiyoruz.

Bu DVD’nin içinde üst düzey yargı mensupları, siyasetçiler ve birçok gazeteci fişlenmiş. Bir kaynağa göre “söz konusu DVD’de “5 bin 763 kişiye ait özel ve kişesel bilgilerin, Başbakan dahil bazı bakanlar ve bürokratlar hakkında da özel ve kişisel bilgilerin, bazı hakim ve savcıların ’mahrem ilişkilerini’gösteren fotoğraf ve kamera kayıtları” bulunuyor. Yani neresinden bakılırsa buram buram çeteçilik, santaj ve suç kokan bir DVD.

Iddiaya göre 51 no.lu DVD Ergenekon soruşturması kapsamında tutuklananan eski özel harekatçı Mustafa Levent Göktaş’ın iş yerinde bulunuyor. Bir buçuk yıl sonra ortaya çıkıyor ki, aslında bu DVD – en azından içerdiği dosyalar — Göktaş’ta bulunmuş olamaz. Çünkü Göktaş’ın iş yerinin arama yapıldığı tarihten bir hafta evel bu DVD’nin bir kopyasının Emniyet tarafından oluşturulduğu, hem de TÜBITAK’ın bir bilirkişi raporuyla saptanıyor.

Kısacası, Emniyet’te zaten olan fişleme belgeleri, özel ve kişisel belgeler ve mahrem ilişkileri gösteren kayıtlar Göktaş’ta bulunmuş gibi gösteriliyor.

Şimdi olayin kronolojisini daha yakından inceleyelim (Mustafa Levent Göktaş tarafından hazırlanmış daha detaylı bir şema icin buraya tıklayın):

7 Ocak 2009: Mustafa Levent Göktaş’ın iş yerinde arama yapılıyor. Arama sırasında 63 CD ve DVD’ye el konuluyor, ancak şüpheliye verilmek üzere bunların imajı alınmıyor.

El konulan CD ve DVD’lerden 51 no. ile sıralanan DVD’nin yüksek yargı mensuplarına ve subaylara ait şantaj amaçlı görüntüler dahil olmak üzere suç unsurları barındırdığı saptanıyor. Diğer CD ve DVD’lerde suç unsuru olmadığı için bu DVD kritik bir önem taşıyor.

18 Eylül 2009: Duruşma sırasında Göktaş söz konusu DVD’den haberi olmadığını söylüyor ve bu DVD üzerinde parmak izi araştırması yapılmasını talep ediyor. Mahkeme talebi yerinde buluyor.

10 Kasım 2009: İddianame hazırlanana kadar poliste kalan, dava açıldıktan sonra adli emanete teslim edilen bu DVD’yi Silivri İlçe Emniyet Müdürlüğü Olay Yeri İnceleme Grup Amirliği ekibi inceliyor. Hazırladıkları raporda DVD üzerinde çatlak olduğu, tozlama yöntemi ile yapılacak parmak izi araştırmasının DVD’ye zarar verebileceği belirtiliyor. Ancak DVD’nin dış kısmında tozlama yöntemi kullanılarak yaptıkları parmak izi araştırmasında herhangi bir iz bulunamıyor. Çatlak yüzünden DVD açılamıyor.

13 Kasım 2009: Mahkeme, İstanbul Terörle Mücadele Şube Müdürlüğüne bu orijinal 51 nolu  DVD’ nin kopyası var mı diye soruyor.

11 Aralık 2009: İstanbul Terörle Mücadele Şube Müdürlüğü, Göktaş’a ait büroda yapılan aramada elde ettiğini iddia ettiği 51 no.lu DVD’nin bir kopyasını mahkemeye gönderiyor.

16 Nisan 2010: TÜBİTAK’ın 51 Numaralı DVD’nin Emniyet tarafından yollanan kopyası üzerine yaptıgı bilirkişi raporu tamamlanıyor.

20 Mayıs 2010: TÜBİTAK’in bilirkişi raporu Mahkemeye ulaşıyor. Bu rapora göre 51 no.lu DVD’nin Emniyet’ten yollanan kopyası “31 Aralık 2008 tarihinde saat 17.40’ta” oluşturulmuş.

Yani, Emniyet’te bulununan DVD kopyası, orijinal DVD’nin Göktaş’ın ofisinde sözde el konulduğu tarihten (7 Ocak 2009) bir hafta önce oluşturulmuş.

“Başbakan dahil bazı bakanlar ve bürokratlar hakkında da özel ve kişisel bilgilerin, bazı hakim ve savcıların ’mahrem ilişkilerini’gösteren fotoğraf ve kamera kayıtları” bulunan bir DVD’nin Emniyet’te ne işi var diye sorarsanız…