Baransu’nun bavulundan darbe planları içeren CD’ler çıktı.
CD’lerin sahte oldugu ortaya çıkınca (bkz. 2003’de hazırlanan CD’den 2009’daki bir şirket adının çıkması), Gölcük’te dijital darbe belgeleri çıktı.
Gölcük’te çıkan belgelerin sahte oldugu ortaya çıkınca (bkz. 2003’de hazırlanan belgeden 2005’de donanmaya katılacak geminin çıkması), Eskişehir’de dijital darbe belgeleri çıktı …
Sahte belgelerle yargılananlar “kuvvetli şüphe” yüzünden ve “ya kaçarlar,” “ya da delil karartırlar” diye tutuklu.
Sahte belge çetesi ve uzantıları dışarıda, iş başında.
Sahte belge çetesi, deneye yanıla (“learning by doing” deniyor) eli yüzü düzgün sahte belge hazırlamayı da öğrenecek bir gün.
Balyoz Davası ve Gerçekler 
27 Nisan 2011 06:43
Hic merak etmeyiniz hatta mumkunse bu “deja vu” olayina kendinizi alistiriniz 🙂 Millet yargiya guvenip cesaretlendikce ve suclularin hesab vermeye basladiklarini gordukce her yerden Balyoz belgesi firkiracak!!!
27 Nisan 2011 10:22
Sevgili İhtimal,
Seni Silivriye duruşmaları izlemeye davet ediyoruz.
27 Nisan 2011 13:42
zort
27 Nisan 2011 14:15
Konuyla ilgisi yok ama yaşadığımız günler açısından artık her an aslında anlamlı!
Bekir Coşkun
27 Nisan 2011
İnsanlık Anıtı’nın boynuna çelik ilmiği geçirip infaz ettiler dün…
*
Tüm infazlar böyle yapıldı…
Kendilerinden olmayan kim ve ne varsa…
*
Önce İmam yok etme emri verdi…
Sonra yok ediciler yanaştılar…
Sehpalar kuruldu…
Susmayan aydınlar, satılmamış gazeteciler, namuslu bilim adamları, yürekli yargıçlar, onurlu komutanlar, direnen yayıncılar, cesur sivil toplum önderleri…
Laik Cumhuriyeti savunan…
Mustafa Kemal’i unutmayan…
Çağdaşlığın derdinde olan…
Çağdışılığa karşı duran kim varsa…
*
Yıkım iskeleleri, idam sehpaları niyetine…
Delikler açıldı bedenlerde…
Testereler çalıştı…
Sağı solu oyuldu canların…
Çelik halat geçirildi boyunlara…
Ve yok edildiler…
Cumhuriyetçiler, aydınlıkçılar, laikler, Kemalistler, yurtseverler…
*
Dün heykelin boynuna geçirilen çelik sicimin altı kez koptuğu haberini veriyordu televizyonlar… Ve görüntülerde; vuruldukça sarsılan, sallanan, direnen, ama parça parça dökülen İnsanlık Anıtı vardı…
(……..)
Öbürlerinin infazını da aynen böyle seyretmiştik…
İmam yıkım emri verdiğinde, çevreye yasak bantları çekildiğinde, polisler etrafı kuşattığında, yıkım makineleri çalışmaya başladığında, sabah karanlıklarında evlerden testere sesleri yükseldiğinde, içimizdeki korku ve acıyla sorduk kimi zaman:
“Ne bu?..”
“Yıkım…”
“Kim?…”
Türkan Saylan mı?…
İlhan Selçuk mu?..
Ya da hepsi mi?..
*
“Tarikat şeyhinin yanına yakışmadığı için” sökülen heykele iyi bakın…
Sadece kendi yıkılışını anlatmaz…
Bir karşıdevrimin kin ve nefretle yıkımını anlatır size…
Bir yok edişi…
İlkelliğin çağdaşlığı infazıdır o…
*
Çelik halatı İnsanlık Anıtı’nın boynuna geçirdiler dün…
Bekir Coşkun/Cumhuriyet
29 Nisan 2011 11:42
Tum hukuksuzluklara karsin toplumun hala kolektif bir tepki verememesinin temelinde bir guvenirlik sorunu oldugunu dusunuyorum. Bunun için de toplumun herhangi bir kesimini ötekileştirmeden bu hukuksuzluklarla mücadele etmenin önemine inanıyorum. Böylece; cemaat ya da başka bir topluluk olsun bu hukuksuzlukların kaynak bulduğu yerlerdeki vicdan sahibi insanlara ve iç kamuoyuna ulaşılabileceğini düşünüyorum. Toplumsal barış ve “normalleşme” için bunu çok temel bir gereklilik olarak görüyorum. “Vardiya Bizde” platformunun çalışmaları çok anlamlı; ancak, onlar mağdur aileleri ve bu nedenle tepkileri dogal bir refleks olarak algılanıyor… Çok daha geniş tabanlı sivil bir örgütlenme ile kamuoyuna ulaşılabilir, böyle bir çalışmaya her türlü desteği sağlamaya hazırım…
YGS’deki şifre iddiaları, kimi basın kuruluşlarının hukuksuzluklara karşı körlüğü, YÖK’ün ve üniversitelerin hali, Balyoz, Ergenekon ve KCK davalarındaki siyasi manipülasyonlar nedeniyle toplum, inanılan ve güvenilen bir çıkışa destek verecek hazırbulunuşluğa sahip… Bunu harekete geçirecek denli içten, tutarlı, donanımlı ve geniş tabanlı sivil bir inisiyatif oluşturulmasını yaşamsal önemde buluyorum. Diliyorum ki bunu başarabiliriz.