Balyoz planı ve eklerinin gerçek olduğuna emin olmak için Baransu’nun savcılara teslim ettiği CD’lerin 2002-2003 tarihlerinde 1. Ordu bilgisayarlarında iddianamede adı geçen şüpheliler tarafından oluşturulduğuna kanaat getirmek gerekiyor. Ortada bu CD’lerin oluşturulduğu iddia edilen bilgisayarlar yok iken teknik olarak bu mümkün değil. Zira CD’lerin ve içeriklerindeki dosyaların tarihleri ve kullanıcı isimleri bu CD ve dosyaların üstverilerinden (metadatasından) alınıyor ve bu üstverilerin sahtekarlık yapmak isteyen kişiler tarafından geriye doğru ve istenen kişileri zan altında bırakmak amacıyla değiştirilebilmesi çok kolay.
Sedat Ergin bugünkü yazısında bu hususu açıkça vurgulayan İstanbul Teknik Üniversitesinin (İTÜ) bir teknik mütalaasından bahsediyor. Bu rapora buradan ulaşabilirsiniz. İTÜ’nün raporu onemli çünkü aynı konuda TÜBİTAK’in iki bilirkişi raporu var ve bu raporların (ozellikle ilkinin) gerçekleri aydınlatmak yerine yanıltıcı olmak amacıyla kaleme alındığı gayet bariz. İddianame de bundan destek alıyor.
Aslında olay çok basit ve işin doğrusunu anlamak için bilgisayar mühendisi veya profesorü olmak gerekmiyor. İsteyen her kişi bilgisayarının saatini ve kullanıcı bilgilerini değiştirerek üstverilerinde istenen herhangi bir tarih ve kullanıcı adı ihtiva eden belge üretebilir ve CD oluşturabilir. Bu iş bu kadar basit. İTÜ’nün raporu da bu bariz gerçeği açık ve kesin bir dille teyit etmekten oteye gitmiyor.
Türkiye maalesef gerçeklerle fantezileri ayırt edememekte o noktaya getirilmiştir ki, böylesine bariz bir saptamayı büyük ve önemli bir gelişme olarak kabul etmek gerekiyor.
Balyoz Davası ve Gerçekler 
18 Ağustos 2010
GENEL